« ตอบกลับ #7 เมื่อ: 12 มีนาคม 2010, 14:15:53 »
เคยนึกย้อนกลับไปสมัยแรกๆเลยว่า ทำไมชอบรถของทามิยะ
สิ่งแรกที่ผุดขึ้นมาในความทรงจำคือ รูปบนหน้ากล่อง
แต่ละรูปที่ปรากฏอยู่หน้ากล่อง มันชวนให้เดินเข้าไปหา
จากฝีมือวาดที่ได้อารมณ์และความรู้สึก มีความสมจริงที่สามารถนำเราเข้าไปอยู่ในโลกของจินตนาการ
ในวัยที่ยังไม่เดียงสา ผมสนุกกับการประกอบตามคู่มือที่ใช้ภาษาภาพ โดยไม่จำเป็นต้องมีความรู้ภาษาอังกฤษ
รู้สึกว่ามันเป็นของเล่นที่มากกว่าของเล่น(ตอนนั้นไม่รู้จักคำว่าฮ๊อบบี้)
ทุกอย่าง เราทำในขึ้นมากับมือ
ทุกครั้งที่ได้ไปเดินในเซ็นทรัล รุ่งวดี ก็ได้แต่ฝันว่า ทำไงจะได้มันมา
เก็บเงินที่ละเล็กละน้อย ทำงานได้เงินก็เม้นเอาไว้ เพื่อไปซื้อ
ได้มาคันก็เล่นนานจนพัง ซ่อมก็ไม่เป็น ไม่รู้ว่าอะไหล่มันมีขาย
แต่ไม่เป็นไร เล่นโมเดล 1/35 แทนก็ได้
แต่พอรู้จักจีบสาว เรื่องพวกนี้ก็ห่างไป จนมายี่สิบปีหลังนี่ถึงมาจับอีกด้วยปัจจัยที่พอเจียด เลยหันมาจับ RC อย่างเป็นรูปธรรม
ก็มีความสุข
กล่องบางส่วนยังอยู่ เหมือนรถส่วนใหญ่
เช่นเดียวกับองค์ความรู้ที่พอกพูนขึ้น ทั้งจากเทคโนโลยี่ของเว๊บไซ ทั้งจากเพื่อนฝูง
เสียดายที่พักหลังทามิยะไม่ค่อยจะใช้รูปวาดแล้ว